Het verhaal van meneer en mevrouw Sanders

Het ideaalplaatje: samen oud worden in het huis waar je al zoveel jaren gelukkig bent. Tot de realiteit je dwingt tot andere keuzes. Het overkomt veel mensen, weten we bij SeniorenPunt. Ook Maria (88) en Leo (91) Sanders moesten hun plannen bijstellen.

Niet meer thuis kunnen wonen

Meneer en mevrouw Sanders hadden tien jaar geleden al het plan om rond te kijken naar een andere woning of appartement. “Maar wanneer alles nog goed gaat en je het ook nog erg naar je zin hebt in je huis en de buurt waar je al je hele leven woont, dan vervagen die plannen snel.”, vertelt Maria Sanders. “Zelfs toen Leo een hersenbloeding kreeg, dachten we dat hij na zijn revalidatie gewoon naar huis zou komen. Helaas bleek dat toch te gevaarlijk te zijn”. Leo: “Ik dacht ik ga wel beneden slapen, maar de badkamer was boven en ik kon de traplift niet meer veilig gebruiken. Ook ben ik een paar keer lelijk gevallen. Toen ook onze kinderen hun zorgen uitspraken, heb ik daarnaar geluisterd en de zaken uit handen gegeven. Dat vond ik best lastig; ik was altijd heel actief, had een leidinggevende functie bij Vroom & Dreesmann en nu zijn de rollen omgedraaid. Maar ik heb alle vertrouwen in ze.”

Het doel: samen verhuizen naar een fijne plek

Zoon Leon had samen met zijn broers en zus maar één doel: ze samenhouden. “Toen pa na het ziekenhuis naar Vitalis Brunswijck ging om te revalideren, hadden we nog steeds het idee dat hij gewoon naar huis zou komen. Maar er waren te veel obstakels. We hebben er echt lang over getwijfeld, ze woonden al 58 jaar in hetzelfde huis en dat laat je niet makkelijk los. Maar er moest een plan B komen, hoe moeilijk ook. Pa en ma zouden samen verhuizen naar een plek met meer zorg en waar ze samen een veilige nieuwe start konden maken. We kwamen hiervoor bij SeniorenPunt terecht en dat voelde meteen als een warm bad.”

De tweede klap

Uiteindelijk kwam er een ruim appartement in ’t Lint vrij voor het echtpaar. Maria zou vast verhuizen in de periode dat Leo aan het revalideren was. Maar in de nacht voor zijn verhuisdag, breekt hij zijn heup. “Je verzint het niet hé?”, zegt Leo. “En het erge was, vult zoon Leon aan, “hij kon door zijn mentale en fysieke conditie ook niet meer in ’t Lint samenwonen met ma. Bij SeniorenPunt hebben ze toen alles op alles gezet om ervoor te zorgen dat hij hier in Vitalis Wissehaege terecht kon, zodat alleen een overdekte loopbrug mijn ouders zou scheiden. Er was heel lang geen plek, helaas. Ondanks dat ook SeniorenPunt de regels niet kan veranderen, hebben ze het continu in de gaten gehouden en zodra er wat vrijkwam het voor ons geregeld.”

Toch nog samenwonen

Hoewel het voor Maria wennen is om uit haar vertrouwde Woensel te vertrekken, is de familie heel tevreden met de situatie nu. Maria: “Ik woon hier in het appartement dat voor ons tweeën was bedoeld en Leo woont op een kamer in Wissehaege waar hij 24 uur per dag verzorging krijgt. Elke dag haal ik hem op om hier samen te zijn. We lezen onze krantjes, drinken koffie, de kinderen en kleinkinderen komen gezellig op bezoek… Net als altijd eigenlijk. Als het tijd is voor zorg, eten of de nacht, dan breng ik hem weer terug. We zijn gelukkig zoveel mogelijk samen in de privacy van het appartement.”

Een dikke 11

Leon: “Natuurlijk hadden we liever gehad dat het anders was gelopen, maar met de zorg die nodig is, is dat gewoon niet realistisch. Dit is voor iedereen de best haalbare oplossing. Bij SeniorenPunt hebben zó hun best gedaan. Ze zijn tot het uiterste gegaan voor ons. Als ik ze een cijfer moet geven tussen 0 en 10, wordt het een 11.”

Heeft u ook hulp of advies nodig? Bel 040 – 220 22 02 of mail naar info@seniorenpunt.nl. We helpen u graag verder!